Historia domu w Imielinie

Fundacja domu w Imielinie to pierwszy dom na śląskiej ziemi. W dniu 25 czerwca 1968 r. dom w Imielinie został oficjalnie erygowany, natomiast 16 lipca został poświęcona kaplica pod wezwaniem Matki Bożej Szkaplerznej. Poświęcenia dokonał o. Anzelm Gądek, Założyciel Zgromadzenia. W uroczystościach brał udział Ksiądz Proboszcz Ignacy Rembowski oraz m. Cecylia Czerwińska – przełożona generalna.

Dom Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus w Imielinie został założony staraniem Heleny Wróbel i Barbary Ryszki, tercjarek karmelitańskich. Należały one do Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych. W okresie II wojny światowej bardzo związały się z Zakonem Karmelitów Bosych w Wadowicach, który w tamtym czasie często nawiedzały. Ich pragnieniem było, aby na terenie Imielina powstał klasztor karmelitański. W 1947 roku rozpoczęły prace związane z budową domu dla Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus. Po zebraniu części funduszu w 1949 roku zakupiły teren pod klasztor. Właściciel terenu dowiedziawszy się, że ma on być przeznaczony dla Zgromadzenia, teren podarował nieodpłatnie. Dom dla Sióstr był budowany głównie z własnych środków fundatorek oraz z ofiar składanych przez miejscowych parafian.

W 1965 roku został dokonana darowizna działki, na której znajdował się wybudowany przez H. Wróbel i B. Ryszkę dom na rzecz Elżbiety Marii Dutkiewicz (s. Bartłomiei) w zamian za prawo dożywotniego utrzymania. Wskazana wyżej nieruchomość stała się własnością Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus w wyniku darowizny dokonanej przez Marię Elżbietę Dutkiewicz w 1981 roku. W tym okresie została dokonana adaptacja domu na potrzeby domu zakonnego. Przez ponad 20 lat fundatorki mieszkały wraz z siostrami. Pierwsza zmarła Barbara Ryszka w 12.12.1979 r., druga Helena Wróbel 10 lat później 19.07.1989 r. Obie leżą w grobie na cmentarzu imielińskim.